In 2015 debuteerde de uit Austin, Texas afkomstige singer-songwriter Chuck Hawthorne op plaat met zijn debuutalbum “Silver Line”, een door Ray Bonneville geproducete folk-, country- en Americana-album waaraan ook Eliza Gilkyson en Gurf Morlix een bijdrage afleverden. Chuck Hawthorne had er toen nog maar net 21 jaar militaire dienst opzitten, maar de eerder toevallige ontmoeting met Ray Bonneville en de daaruit voortvloeiende plaat betekende voor hem de start van een vrij late muzikale carrière.

Dit jaar verscheen dan de opvolger voor die debuutplaat in de vorm van het tien nieuwe songs tellende album “Fire Out Of Stone”. Daarop staan negen songs waarvoor Chuck Hawthorne zelf tekst en muziek schreef en “I Will Fight No More Forever”, één nummer dat door de in 2017 overleden folkzanger Richard J. Dobson werd gecomponeerd en op zijn postuum uitgebrachte album “I Hear Singing” uit 2018 stond.

Deze nieuwe cd werd geproducet door het duo Ron Flynt van de powerpopgroep ‘20/20’ en de ook in Austin residerende countryzanger Walt Wilkins. Het talent van Chuck Hawthorne als songschrijver bepaalt de kwaliteit van de liedjes op deze tweede plaat en die ligt bepaalt hoog bij songs als openingstrack “Such Is Life (C’est La Vie)”. Bij de muziekliefhebbers van dit genre zullen er bij het horen van deze plaat ongetwijfeld ook fijne herinneringen worden oproepen aan andere grote singer-songwriters zoals Gordon Lightfoot, John Prine of Guy Clark.

Eén van de beste liedjes op “Fire Out Of Stone” is de akoestische folkballad “Amarillo Wind” (zie video), maar ook de op de tweede video te beluisteren countryrocksong “Broken Good” behoort tot het betere werk. Het intrigerende “Sara’s All The Way”, het walsende “Worthy Of The Sea” en “Standing Alone” zijn stuk voor stuk op een schitterende melodie gepresenteerde nummers. Het met zangeres Libby Koch in harmonie gezongen verhaal in “New Lost Generation” beklijft door de songtekst, maar ook door het sobere maar o zo mooie mondharmonicaspel van Ray Bonneville.

Walt Wilkins levert eveneens een mooie bijdrage af op gitaar bij de akoestische song “Broken Wire” en op tamboerijn bij het nummer “Broken Good”. De laid back zangstijl van deze Chuck Hawthorne is misschien wel zijn allersterkste kwaliteit. Het zorgt voor een rustige sfeer die de luisteraar zal toelaten om geconcentreerd naar de wijze woorden in zijn songteksten te luisteren en er troost en comfort in te vinden. Deze artiest is dan misschien wel een late ontdekking, maar hij heeft met dit album “Fire Out Of Stone” ongetwijfeld zijn plaats verdiend in de huidige wereld van betere folk-, country- en Americana-muziek.

(valsam)